Wat stuntelig kwam daar ineens een gewone vliegendoder met strontvlieg aanvliegen. Ze landde vlakbij een gaatje in de grond tussen de heidestruiken. Het gif van de wesp moet goed gewerkt hebben, want de prooi stribbelde al niet meer erg tegen. De graafwesp greep de kop van de vlieg met haar sterke kaken vast, en trok de vlieg achterstevoren binnen enkele seconden het hol in.
Gewone vliegendoder
De gewone vliegendoder (Mellinus arvensis) is een graafwesp die vaak nog tot in oktober actief is. Zij graaft een nest van ca. 30 cm diep in zanderige bodem. Onderin de nestgang maakt zij één of meerdere cellen waarin zij een aantal prooien legt. Zij doodt de vliegen niet, maar verlamt deze met haar gif. Vervolgens legt zij eitjes op de nog levende dieren en verlaat het nest. De nestholte wordt uiteindelijk vakkundig afgedekt met wat samenhangend zand of een steentje. Omdat de prooien nog leven en ‘slechts’ genarcotiseerd zijn bederven zij niet zo snel. Daardoor kunnen de larven zich nog zo’n twee weken aan dit voedsel te goed doen voordat zij verpoppen.
Het voedsel van de vliegendoder bestaat uit suikerrijke bloemennectar. Maar om aan extra (veelzijdiger) voedsel te komen pikt zij ook vaak dat van haar prooidier in. Zij grijpt de vlieg dan stevig vast en masseert de kop met grof geweld. De eiwit- en suikerrijke substantie die de vlieg had opgezogen is dan voor het oplikken. De vlieg legt daarbij meestal het loodje…
Graafwespen
Graafwespen danken hun naam aan het feit dat zij hun nest meestal in de grond uitgraven. Maar er zijn ook soorten die nestelen in holle plantenstengels, boomstronken of muren. Verschillende graafwesp-soorten zijn vaak gericht op het vangen van één specifiek prooidier. Daar zijn ze dan ook naar vernoemd: vliegenvangers, rupsendoders, bijenwolven, cicadendoders etc.